به نقل از «خبرگزاری آریا»

پوتین عقب نشینی کرد ... چرا روسیه به توافق غلات بازگشت؟

تاریخ انتشار: ۱۲ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۲۶۶۸۹

خبرگزاری آریا-بر اساس تحلیل روزنامه گاردین؛چند روز پس از تعلیق مشارکت کشورش در توافقنامه صادرات غلات، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه به سرعت از موضع خود عقب نشینی کرد و در اعتراف ضمنی به این که تهدیدهای پنهان او در این زمینه یک فریب است، به بحران جهانی غذایی دامن زد.
به گزارش سرویس بین الملل آریا ؛روز چهارشنبه، روسیه اعلام کرد که مشارکت خود در قرارداد صادرات غلات از اوکراین را پس از تعلیق آن در آخر هفته از سر خواهد گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اعلام مسکو در مورد کاهش ناگهانی پس از آن صورت گرفت که ترکیه و سازمان ملل به حفظ جریان غلات اوکراین برای روزها کمک کردند، بدون اینکه روسیه در بازرسی ها شرکت کند.

قرارداد سه ماهه غلات با رفع محاصره روسیه از اوکراین، یکی از بزرگترین تامین کنندگان جهان، بحران جهانی غذا را قبل از اینکه دورنمای فروپاشی آن ترس از گرسنگی و افزایش قیمت ها را در سراسر جهان زنده کند؛کاهش داد.روسیه در آخر هفته مشارکت خود در این توافق را به حالت تعلیق درآورد و مدعی شد که نمی تواند ایمنی کشتی های غیرنظامی را که از دریای سیاه عبور می کنند به دلیل حمله به ناوگان خود در آنجا تضمین کند. اوکراین و کشورهای غربی پاسخ دادند که این بهانه ای دروغین با هدف "باج خواهی" با تهدید عرضه جهانی مواد غذایی است.

اما تعلیق مشارکت روسیه، محموله‌ها را متوقف نکرد، که بدون مشارکت مسکو در برنامه‌ای با حمایت ترکیه و سازمان ملل، روز دوشنبه از سر گرفته شد، پیش از اینکه رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، روز چهارشنبه اعلام کرد که سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه به او گفته است. خلوصی آکار، همتای ترکیه ای خود، از از سرگیری توافقنامه خبر داد.

گاردین می نویسد:اینکه این تصمیم، و سپس پس گرفتن آن ظرف چند روز، به وضوح به این معنی است که مسکو فاقد یک «برنامه» خاص است، و آنچه اتفاق افتاد یک «چرخش تحقیرآمیز» توسط پوتین پس از مشورت با اردوغان بود، در حالی که «تنها ادعا» این بود که ضمانت نامه های کتبی" از کیف وجود داشت. ".

تاتیانا استانوایا، رئیس موسسه تحلیلی "آر پولیتک" می گوید که پس از تعلیق توافقنامه صادرات غلات، برای مسکو روشن نشد که چگونه این کار را اجرا کند، زیرا این کار غیر ممکن است مگر با استفاده از ابزار نظامی و این "بخشی از برنامه های روسیه نبود."

ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین در یک سخنرانی ویدیویی اواخر عصر سه‌شنبه، قبل از اعلام ازسرگیری توافق توسط اردوغان، گفت که به لطف تلاش‌های ترکیه و سازمان ملل، کشتی‌ها همچنان با بار از بنادر اوکراین خارج می‌شوند.

اینها ممکن است وعده‌های خصوصی به روسیه بوده باشند، از جمله تضمین‌هایی برای صادرات محصولات کشاورزی این کشور. با این حال، به گفته استانووایا، آخرین تصمیم کرملین نشان می‌دهد که پوتین در صورت مواجهه با مقاومت یا چالش، عقب‌نشینی می‌کند.به عبارتی "می داند که در صورت لزوم چگونه عقب نشینی کند."به نوشته گاردین، رهبران غرب اکنون باید بررسی کنند که دقیقا چه چیزی پوتین را وادار به عقب نشینی کرده است.
به خصوص پس از اینکه او اخیراً عزم خود را برای تشدید تنش به عنوان راهی برای حفظ چهره در میدان جنگ نشان داد.

در مواجهه با ضدحمله اوکراینی که از هفته‌ها پیش آغاز شد، روسیه صدها موشک را به سمت نیروگاه‌های اوکراین و دیگر تأسیسات زیرساختی کلیدی  با هدف فرو بردن شهرهای اوکراین در تاریکی و سرما و تهدید بحران انسانی با شروع فصل زمستان  پرتاب کرد.


غرب همچنین نگران تهدیدات مسکو برای استفاده از تمام ابزارهای در اختیارش، از جمله سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی، برای تامین امنیت سرزمین اوکراینی بود که به‌طور غیرقانونی ضمیمه شده است.

مقامات اوکراینی عقب نشینی کرملین را درس مهمی برای غرب در مورد چگونگی به چالش کشیدن رهبر روسیه می دانند.

و میخائیلو پودولیاک، مشاور رئیس جمهور اوکراین، نوشت که باج گیر روسی (منظور پوتین است) از قدرتمندانی که می دانند چگونه موضع خود را به وضوح بیان کنند، پست تر است. وی افزود: راه جلوگیری از متجاوز، نشان دادن قدرت به صورت حساب شده است.

گاردین اشاره کرد که تصمیم روسیه برای تعلیق توافق، خشم رهبران خاورمیانه و آفریقا را پس از تلاش پوتین برای جلب حمایت آنها برانگیخته است، این موضوع زمانی تایید شد که اردوغان در اعلام ازسرگیری توافقنامه تصریح کرد که محموله‌های آتی مقصد کالاهای کشاورزی اوکراین سومالی، جیبوتی و سودان بود.

با توجه به اینکه اوکراین یکی از بزرگترین تامین کنندگان غلات و دانه های روغنی در جهان است، محاصره روسیه بر صادرات اوکراین در سراسر دریای سیاه از زمان آغاز تهاجم در 24 فوریه، بحران کمبود مواد غذایی و هزینه های بالای زندگی در بسیاری از کشورها را تشدید کرده است.

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: پوتین اوکراین غلات رئیس جمهور عقب نشینی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۲۶۶۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پایان پوتین؟!

برخی معتقدند مانند اتحاد جماهیر شوروی، رئیس‌جمهور فعلی روسیه هم شکننده است. اما آن‌ها خیلی چیزها را نادیده می‌انگارند.

به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت: ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقاله‌ای را باعنوان «رژیم شکننده پوتین» در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.

این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر می‌رسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیش‌بینی نمی‌کرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همین‌ترتیب، سیستم پوتین در حال‌حاضر قدرتمند و مقاوم به نظر می‌رسد و کمتر کسی می‌تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.

مشخص است که چرا این استدلال برای فارن‌افرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب می‌کند. مردم دوست دارند آنچه را که می‌خواهند بشنوند را به آن‌ها بگویند. بدون هیچ چشم‌اندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریویی که باعث می‌شود کی‌یف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.

قیاس‌های تاریخی می‌توانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهت‌های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت‌های ساختاری را نادیده می‌گیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص می‌کند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.

اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکال‌تری را اتخاذ کند که کل سیستم را بی‌ثبات می‌کرد.

در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیل‌گران موافقند که پایه‌های اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیان‌گذار خود هم جان سالم به‌در می‌برد.

مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که می‌تواند در آن پیروز شود.

مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض می‌گرفت. در مقابل با وجود تحریم‌های غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامه‌ریزی شده شوروی سفت و سخت و ویران‌کننده بود و دولت در گودالی از یارانه‌های دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایه‌داری پویا است که به‌خوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریم‌های غرب دارند.

نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلام‌گرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق می‌کند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانه‌ای که از مسکو می‌رسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنی‌ها از جنگ‌های اول و دوم درس گرفته‌اند که استقلال‌طلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچ‌یک از جمهوری‌های دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقه‌ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلام‌گرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویس‌های اطلاعاتی این کشور بود. ایالات‌متحده از قبل به آن‌ها هشدار داده بود که چنین حمله‌ای در راه است. آن‌ها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن‌های کنسرت در مسکو مستقر می‌کردند. بااین‌حال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی‌شود. تروریست‌ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان می‌دهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آن‌ها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حال‌حاضر از چالش‌های امنیتی که ایجاد می‌کنند بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارق‌العاده بود و جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب می‌آمد. ما هرگز نمی‌دانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ می‌داد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه می‌دانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی می‌ماند و نمی‌تواند به عنوان پایه‌ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع‌بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می‌کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفته‌اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد می‌کند.